نقطه یا نقطه فضایی در هندسه، توپولوژی و دیگر شاخه‌های ریاضیات، مفهومی است مجرد برای بیان موقعیتی دقیق در مکان. به بیانی ساده‌تر، نقطه وجود خارجی ندارد و تنها یک مفهوم است. نقطه‌ها در هندسه بدون بُعد هستند، پس هیچ‌یک از پارامترهای اندازه‌گیری بُعد همچون طول، مساحت و حجم را ندارند.
در هندسه مقدماتی، واژهٔ عمود رابطهٔ دو خط را توصیف می‌کند که با زاویه قائمه با یکدیگر تقاطع می‌کنند. یعنی زمانی گفته می‌شود یک خط بر یک خط دیگر عمود است که آن دو خط با یکدیگر زاویه قائمه بسازند.
در ریاضیات به یک سطح هموار دوبعدی، صفحه می‌گویند. گویی یک صفحه نمایش دو بعدی از یک نقطه (صفر بُعد)، یک خط (یک بعد) و یک فضا (سه بعد) است.
مَساحت ، پهنه و یا رُویه تعیین‌کنندهٔ بزرگی یک سطح دوبعدی است، تمام سطح یا کف هر شکل هندسی را مساحت آن شکل گویند.
حجم کمیتی از فضای سه‌بعدی است که با یک مرز مشخص محدود شده است به طور مثال فضای اشغالی یک ماده (جامد، گاز، مایع، پلاسما) و یا شکل آن به کار می رود.
در هندسه، به نقطه‌ای که دو پهلوی مستقیم از یک چندضلعی باز یا بسته به هم می‌رسند رأس گفته می‌شود.
زاویه یا گوشه یکی از مفاهیم هندسه است و به ناحیه‌ای از صفحه گفته می‌شود که بین دو نیم‌خط که سر مشترک دارند محصور شده‌است. به سر مشترک این دو نیم‌خط راس زاویه یا گوشه می‌گویند.
